Obrona konieczna
Kontratypu obrony koniecznej zaistnienie,
powoduje bezprawności czynu wyłączenie.
Spełnienie określonych warunków tym skutkuje,
że czyn odpowiedzialności karnej nie wywołuje.
Obrona jest reakcją na zamach bezpośredni,
a nie na jakiś zamiar przestępstwa uprzedni.
Zamach na dobro chronione prawem musi być bezprawny,
w ocenie rozsądnego człowieka niepoprawny.
Nie można wszak bronić się przed czynnością komornika,
gdy wskutek wyroku sądu z domu wszystko znika.
Wybór środka obrony nie może być nadmierny,
do niebezpieczeństwa zamachu musi być współmierny.
Nie musi być tożsamości środków natarcia,
byleby były konieczne do zamachu odparcia.
Dysproporcja dobra zaatakowanego
nie może być nadmierna w stosunku do zagrożonego.
Celowa prowokacja ataku tym zaskutkuje,
że sąd omawianego kontratypu nie zastosuje.
Przekroczenie granic obrony koniecznej powoduje,
że działanie obronne w bezprawne się transformuje.
Wtedy możliwe jest od wymierzenia kary odstąpienie
albo jej nadzwyczajne przez sąd złagodzenie.
Gdy niekonieczny sposób obrony zastosujemy,
bądź w rażącej dysproporcji dóbr się znajdziemy,
to wskutek takiego granic obrony przekroczenia,
z ekscesem intensywnym mamy do czynienia.
Natomiast eksces ekstensywny wtedy zachodzi,
gdy do obrony za późno, bądź za wcześnie dochodzi.
Nie ma kary, kiedy doszło do granic przekroczenia
pod wpływem strachu lub uzasadnionego wzburzenia,
bądź wskutek nierażącego zamachu odparcia,
gdy sprawca miał zamiar do mieszkania się wdarcia.
Pamiętaj o kontratypie obrony koniecznej,
kiedy znajdziesz się w sytuacji dla siebie niebezpiecznej!
powoduje bezprawności czynu wyłączenie.
Spełnienie określonych warunków tym skutkuje,
że czyn odpowiedzialności karnej nie wywołuje.
Obrona jest reakcją na zamach bezpośredni,
a nie na jakiś zamiar przestępstwa uprzedni.
Zamach na dobro chronione prawem musi być bezprawny,
w ocenie rozsądnego człowieka niepoprawny.
Nie można wszak bronić się przed czynnością komornika,
gdy wskutek wyroku sądu z domu wszystko znika.
Wybór środka obrony nie może być nadmierny,
do niebezpieczeństwa zamachu musi być współmierny.
Nie musi być tożsamości środków natarcia,
byleby były konieczne do zamachu odparcia.
Dysproporcja dobra zaatakowanego
nie może być nadmierna w stosunku do zagrożonego.
Celowa prowokacja ataku tym zaskutkuje,
że sąd omawianego kontratypu nie zastosuje.
Przekroczenie granic obrony koniecznej powoduje,
że działanie obronne w bezprawne się transformuje.
Wtedy możliwe jest od wymierzenia kary odstąpienie
albo jej nadzwyczajne przez sąd złagodzenie.
Gdy niekonieczny sposób obrony zastosujemy,
bądź w rażącej dysproporcji dóbr się znajdziemy,
to wskutek takiego granic obrony przekroczenia,
z ekscesem intensywnym mamy do czynienia.
Natomiast eksces ekstensywny wtedy zachodzi,
gdy do obrony za późno, bądź za wcześnie dochodzi.
Nie ma kary, kiedy doszło do granic przekroczenia
pod wpływem strachu lub uzasadnionego wzburzenia,
bądź wskutek nierażącego zamachu odparcia,
gdy sprawca miał zamiar do mieszkania się wdarcia.
Pamiętaj o kontratypie obrony koniecznej,
kiedy znajdziesz się w sytuacji dla siebie niebezpiecznej!
* Podstawa prawna: art. 25 Kodeksu karnego z 6 VI 1997r. (Dz.U. z 2018r., poz. 1600)
Obrona konieczna zawsze będzie wzbudzała spore kontrowersje. Każdy ma prawo się bronić, lecz czasem pod wpływem dużych emocji granicę obrony koniecznej można łatwo przekroczyć, a za to mogą grozić już poważne konsekwencje. Jeśli już uda nam się obronić, należy zaprzestać dalszego działania i wtedy zadzwonić na Policję.
OdpowiedzUsuńDziękuję za komentarz. Zgadzam się, że granica pomiędzy obroną konieczną a działaniem obronnym przestającym już mieć charakter działania prawnego jest cienka. Należy jednak pamiętać, że wina przekraczającego granicę obrony koniecznej będzie mniejsza od winy osoby popełniającej analogiczny czyn bez związku z obroną. Oczywiście zgadzam się również z tym, że po zdarzeniu należy niezwłocznie skontaktować się z Policją, aby wyeliminować ryzyko, że agresor złoży zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa i przejmie rolę ofiary. Pamiętać jednak należy też o tym, żeby wezwać służby medyczne, jeśli tego wymaga sytuacja, by nie odpowiadać z art. 162 Kodeksu karnego za nieudzielenie pomocy osobie znajdującej się w bezpośrednim niebezpieczeństwie utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.
Usuń