Znalezienie "skarbu"

Skarb to rzecz odnaleziona w takich okolicznościach,
że nawet przy znalazcy największych starannościach,
byłoby bezcelowe właściciela szukanie,
bo nie ma żadnych szans na rzeczy mu oddanie.
Rzeczywista wartość skarbu nie ma tu znaczenia,

wyznacznikiem jest niemożność właściciela znalezienia.
Znalazca oraz właściciel nieruchomości
stają się właścicielami owych "kosztowności".
Udział w częściach ułamkowych każdy z nich zdobywa
i dla każdego równą jego wielkość się domniemywa.
Ponieważ znalazca współudział we własności uzyskuje,
to znaleźne mu za skarb już nie przysługuje.
Gdy ktoś znajdzie materiał archiwalny lub zabytek,
to marny może mieć z tego faktu pożytek,
gdyż niezwłocznie wydać go staroście jest zmuszony,
chociaż za uczciwość do nagrody jest uprawniony.
Ponadto udział we współwłasności mu nie przysługuje,

gdyż tytuł własności Skarb Państwa tutaj zyskuje.
Zabytki archeologiczne też Skarb Państwa nabywa,
bez względu na to, gdzie ktoś je znajduje lub odkrywa.
Skarb może być radością, lecz też utrapieniem,
gdy łączy się z prac na budowie opóźnieniem.

*Podstawa prawna:
- art. 189 Kodeksu cywilnego z 23 IV 1964r. (Dz.U. z 2019r., poz. 1145)
- ar. 11 Ustawy o rzeczach znalezionych z 20 II 2015r. (Dz.U. z 2019r., poz. 908).