Udolne i nieudolne usiłowanie a przestępstwo urojone (delictum putativum)

groźba-napad-zabawa

Usiłowanie udolne na tym polega,
że sprawca pokusie przestępstwa ulega.
Ma on zatem zamiar czynu popełnienia
i bezpośrednio zmierza do celu spełnienia,
jednak w ostatniej chwili próbować przestaje,
bo np. spłoszony przez kogoś zostaje.
Kara jak dla sprawcy grozi za usiłowanie,
lecz może być łagodniejsza niż za dokonanie.
Cechą usiłowania nieudolnego
jest brak niebezpieczeństwa dla dobra prawnego.
Sprawca przestępstwo popełnić usiłuje
i nie jest świadom, że na marne próbuje
ze względu na brak przedmiotu odpowiedniego
do popełnienia na nim czynu zabronionego
bądź na użycie środka nieadekwatnego,
do dokonania czynu się nienadającego.
Brak przedmiotu to np. strzał do manekina,
który myląc sprawcę człowieka przypomina
albo do pustego sejfu się włamanie,
z którego żadnych korzyści się nie dostanie.
Zaś użycie środka nieadekwatnego,
to np. strzał z pistoletu nienaładowanego.
Sąd może odstąpić od kary wymierzenia
lub dokonać jej nadzwyczajnego złagodzenia.
Delictum putativum to przestępstwo urojone,
czyli zachowanie sprawcy jest prawnie dozwolone.
Choć w swoim mniemaniu czyn przestępny popełnia,
to jest bezkarny, gdyż znamion z ustawy nie wypełnia.
Zapamiętaj, że legalny jest czyn urojony,
a usiłowany jest zawsze zabroniony.

* Podstawa prawna: art. 13 i 14 Kodeksu karnego z 6 VI 1997r.  (Dz.U. z 2018r., poz. 1600).

Komentarze

Najpopularniejsze posty