Ciąg przestępstw a czyn ciągły

ogniwo-spoiwo

Ciąg przestępstw w prawie karnym następuje,
gdy sprawca co najmniej dwóch przestępstw dokonuje,
z wykorzystaniem takiej samej sposobności,
w odstępach czasu krótkiej odległości,
przed zapadnięciem wyroku pierwszego,
chociażby nawet nieprawomocnego.
Sąd orzeka jedną karę w przepisie określoną,
do górnej granicy nawet o połowę zwiększoną.
Jeśli ciągi z innymi przestępstwami się zbiegają,
to sądy karę łączną wówczas orzekają.
Czyn ciągły co najmniej dwa zachowania cechują,
które w krótkich odstępach czasu po sobie następują,
w wykonaniu zamiaru z góry powziętego,
a nie na bieżąco ustalanego.
Gdy zamach dotyczył dobra osobistego,
konieczna jest też tożsamość pokrzywdzonego.
Zachowania te to jeden czyn zabroniony,
niemogący być powyżej granic zagrożenia zaostrzony.
Kto w krótkich odstępach czasu odległości,
przy tej samej bądź takiej samej sposobności
lub w podobny sposób popełnia co najmniej dwa wykroczenia -
umyślne, przeciwko mieniu zdarzenia,
ten jak za jedno przestępstwo odpowiada,
jeśli łączna wartość mienia skutek taki przepowiada.
Zatem, przestępstwo ciągłe sprawca z góry planuje,
a ciągu przestępstw spontanicznie dokonuje!

*Podstawa prawna: art. 12 i 91 Kodeksu karnego z dnia 6 czerwca 1997r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1950).

Komentarze

Prześlij komentarz

Komentując wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez usługę Blogger.

Najpopularniejsze posty